O bayan Olasılık , ben bay İmkansız

O bayan olasılık  , ben bay imkansız

Bilmiyoruz nasıl kesişti yolumuz

Ben kaleminden tanırım onu , bir de  uçurum gözlerinden

O beni hadsiz ve çocukça düşlerimden tanır

Çocukluk  henüz üzerinde hemfikir olabildiğimiz mevzulardan değil

Biz Eylül Mevsimine meftun olanlardanız, Eylül bir ay değil , mevsimdir bizde

Yaprakların rüzgarla dans ettiği zamanlardı

Ilık bir  rüzgar sardı ruhumuzu , müşfik bir tebessüm

Gece yarılarının  gölgesinde tanıdık ayak izlerimizi

Ve gece yarılarında suçladık ve bağışladık birbirimizi

Onun için gölgeleri severiz biz , bir  inzivadır gece yüreklerimize

Bir de heceler var tabi , ciğerimizi söküp ; sonra kendi ellerimizle pansuman ettiğimiz

Ne demiştik o bayan olasılık  ,  ben bay imkansız

Hayat  denilen yalan , en büyük sürgünümüz

O benden önce aldığı için birkaç virajı , ben ona bir sıfır yenik başladım

O ise aldığı yolun verimsizliğinden şikayetçi

Ben yenilgimi de, umuduma ekledim oysa o mantığına havale ediyor bütün yol tutuşunu

Bazı büyük cümleler var gönlümüzde, vücudumuza dar gelen elbiseler gibi

Mümkünün kıyısında , imkansızlığın boşluğundayız.

Her şeye rağmen bir hoşluk yokta değil , hatta hoşluk kelimesini onu göz önüne alarak var etmişler sanki  

İnsan yarasını da hoş görüyor ,  yaralayanı da hoş görüyor ; işin içine sevda  girince

Çünkü hiçbir yapıştırıcı onun kadar mahir değil , kırılanı en baştan var etmeye

Bilinenin aksine bir kara sevda değil  sinemdeki , Çünkü ben sadece aydınlığı taşımak isterim ellerinize

Ve ben mahir değilim henüz aydınlığa sahip olmaya , Onun için umuttur sadece tek istediğim .    

Ki bilirim sizin lugatınızda umut , unut’a denktir.

Ne demiştim , siz bayan olasılık , ben bay imkansız  mübaşir’in  duyulur  kısa zamanda sesi

Bu divan bizi de aşar sevdiğim , nereden baksan dünya hali

Lades

İkimiz sanki bir lades'e tutuşmuştuk onunla. Ellerimi uzattım , aklımda dedi. Gönlünü uzattı , hüzünlendim , çıkmadı sesim. Lades “ben kazandım” dedi. Evet dedim sen kazandın , çünkü ben hiç bir zaman  , gönlümü  aklıma indirgeyemedim.

Beyaz atlı prenslik mevzu

Ben beyaz atlı bir prensim tanrım
Ben beyaz atlı bir prenstim doğrusu
Birgün mola verdiğim handa , atımı çaldılar
Berrak  gölgesi düşmeyince üzerime , uzayan yollar daha da çekilmez oldu
Yaşlı hancı harasından güzel bir at çıkardı , uygun bir fiyata satabileceğini söyledi
Hancı o yolun , o attan başkası ile gidelemeyeceğini anlamadı tanrım
Ses etmedim.

Ben beyaz atı olmayan , daha doğrusu atı olmayan bir prensim tanrım
Üstelik Prensliğimi onaylayan bir gönlün anlına , papatyadan taçlar takmışlığımda yok
Prensesin olmadığı yerde ,  Prens'in ne hükmü olur  tanrım
Bu hüzünlü bir hikaye tanrım , En sevdiğinden
İşin özü ben ne prensim , ne  de beyaz atım var tanrım
Sadece belli belirsiz ayak seslerini  duyarım , o ince bilekli tayların

Ben beyaz atı olmayan , prenste olmayan sade bir adamım tanrım
Umudumu tüm ünvanların üstüne koyarak , sadeleştiriyorum hayatı
İstemiyorum , benim yüzümden bir yaprak un ufak olsun sokaklarda
Bir kedi boynunu büksün ama her güzellik kendi koşulunu kendi belirliyor tanrım
ve müdahil olmak mümkün olmuyor , her zamanın kıyısında

Dünya hiç yarattığın gibi değil tanrım
Adem oğlu medet umar oldu prenslikten , yetmedi iki ayağı ; dört nala kalkmak istedi
Beyazlığından pay istedi her canlının , dokunduğu her şeyi de kirli eyledi
Evet bu yol bir sınavdı tanrım , Yüzmeyi yüzerek öğreniyorduk hırçın okyanuslarda
Köpük köpük dalgalanan denizleride  insanlar mahfediyor tanrım , içlerindeki bir kaç litre suyla sıkıyorlar dünyayın şah damarını

Seninde bir dediğin bir dediğini tutmuyor diyebilirsin tanrım
Haklısında tanrım , hak vermek benim haddimse
Bize verdiğin irade , suçluyor bizi tanrım , yargılıyor , yıpratıyor
Lodos'a tutulmuş ağaç gibi sürüyor dallarımızı toprağa
En güzeli de o oluyor bilior musun tanrım.Başladığımız yere dönüyoruz 
En güzeli topraklama

Yanlış anlama , cennetinde çok güzeldir ama tanrım
Eğer bir gün olurda hak edersem cennetini , Ben sadece berrak pegasuslarının kanatlarında yükselmek istiyorum bu alemden
Belki de elimde bir papatyadan taç , belki de , belkide sen haklısın tanrım , haddimse
İnsanın umutlarını cennete bile sığdırmak güç ,öyle ya sen bizim gönlümüzü bu dünyaya nasıl sığdırdın tanrım
Belli ki gece beni soruyor tanrım , Umarım sorgu meleklerin , geceyede aynı soruları sorarlar ...

Gözde hüzünler sokağı

Önümü ardımı görememekten  dert yanmazdım hiç

Eğer Senin gözlerinin hizzasında  dursaydı gözlerim

Varsın önümüzü  görmeseydik , çarpmadık köşe bırakmasaydık  sokaklarda

Tüm  yenilmişliklerimizi göz bebeklerimizle sarsaydık

Tüm kırıklarımızı onarmaya yetmez miydi bakışlarımız ?

Bir gece vakti sessizce ,  gözyaşlarımıza tüm yüklerimizi  yükler , ücra bir  hikaye’ye bırakır , giderdik

Öyle ya maviler bizi bekler , ya da hep biz bekledik mavileri , savaşta esir alınmış bir askerin , ülkesini beklediği gibi

Şartlar vardı ve şartların olgunlaşmasından hızlı olgunlaşan bedenlerimiz  ,belli ki  biz bu yarışı , şartlardan erken tamamlayacaktık

Herşeyin bir nefes’ten   ibaret olduğunu bildiğimiz halde , karıştıramadık nefeslerimizi birbirine

Kaybı kader’e yormak ve  yormamak  kendini ,  bir yalana tutunmak  kolayımıza geldi

Kaderi yazan bir gün sormaz mı ? Ben biçtim diye giydiğin libas,sanır mısın ki benimdir ?

Ettiğin senin , bulduğun senindir , işin garibi yâr  bulamadığımızda bizimdir

Enkaz da bizimdir , ölmeye yakın can olduğumuz gül'de ,

Bu hikayenin sonu nereye gider bilmem , kim bilir belki bende öğrenirim  günün birinde,

Giderken Arkaya bakmamanın huzurunu .       

Yok yok , bu benim gönlümün kalemi değil vesselam

Ben tanrı misafiri hüznün kuşlarına rağmen , ümit var  yarınlara ve  doruklara sevdalanan bir ruha içreyim     

Bir Eylül kapısında aldığım nefesi , bir eylül havasında sürdürüyorum

Ve bir Eylül akşamı kesişirse ruhumuz  aynı yolun düzlüğünde , kırık dökük mısralarla değil ;  sana sadece , gözlerimle sesleneceğim.

Bir Eylül Meselesi

Sabıkalıydı eylül akşamları
Can yakardı , susatırdı , hasret türküleri söyletirdi
Biz İhtimaller denizinde bir balıkken,karaya savurup tüm nefesimizi kesti.
Keşkeleri bir bir boğazımıza düğümledi
Acıyı sofrada tad gören insanın , ömrüne acıyı nakşeyledi
Acı ve hüzün olsa olsa onun baharatıydı , vefası sevdayı kutsardı
Vakti Güneşe yüz çevirme arifesinde , gönlü baharın aldanmışlığı
Açmak istedi dalına düşmüş her goncanın mesnetinde
Bakmayın hisli aydır , içli aydır , giz'li aydır özünde
Ona ne kötülük ediyorsa , gecenin kör karanlıklarından sorun
Bir anıya tutulmuş , gönüllerin feryatlarından sorun.
O gideni hakkıyla uğurlayamasada , ona kalanı hakkıyla yaşatan
Hemde öldürüp öldürüp tekrar yaşatan , izi kalsın , sözü kalsın ,özü kalsın diye çırpınan
Sararmış yaprakların , kurumuş toprakların umudu.
Bilirim Yine yapacak eylüllüğünü , ne kadar yaramız varsa soyacak
Kabuk bağlamayan yaralar edindirecek .
Dert verip , derman aratacak,Derman'ı gösterip şükre bulayacak.
Sararan yaprağın yeşilde aklı kalır , yeşilin de sarıda hakkı
Ey geçip gidecek olan zaman , bizim yeşilde hakkımız var
Suçlama artık eylül'ü , solan iklim bile kin tutmaz ona
Başka birini bul ellerine kelepçe geçirecek
Benim hala umudum var
Eylül hüznü getirdiği kadar , insanı özünede getirecek.

Zamansız düşen bir cemreydin sen

Ya da ben buna inanmak istedim.

Sorgulamadım ıskaladığın mevsimleri

Düşmüşsen vardı elbet bir hikmeti

En kötü ben denk getirememişimdir dedim baharı

Zaten baharlada aram iyi değildir bilirsin

Şu Polenlerle de büsbütün başım dertte

Düşmek sadece sana mahsus değil ki , bende iyi düşerim

Senin kadar anlam yüklemezler ama bana

Hiç bahar getirmişliğim de yoktur üstelik

Ben daha çok gidene yoldaşım

Payıma düşmez gayrısı , ne kadar zorlasamda ah benim kaderim

İnsanın böyle dönemleri vardır bilirim

Denizin mavisine bile düşman kesilir

Ne kadar imkansızlık varsa yığar önüne ve sıvar kollarını

Dövüşmek er kişinin işi olsada

Düzen mert'i namerde kırdırma sevdalısı

Hayaller ise ilk kırılan kemiklerimiz

 

Bir fidan dikti bir kadın

Bir fidan dikti bir kadın

Küçücük kökleri ile narin bir dal parçası tutuşturdu toprağa

Ve bol bol umut ekti ,  dua serpti  varlığına

Cılız bedeni büyüsün istedi , büyüsün ki tüm boşluğunu doldursun  dünyanın

Bir anlamı olsun dedi  zamanın  ve  var etmenin payından bir nasibi olsun insanın

Ve bir  fidan dikti bir kadın

Toprak kabul buyurdu  çabasını  ve bir nebze olsun sarmak istedi yarasını

Kuru bir dalın yüreğine seslendi bir  kadın ve anlam veremedi  insan olup sesini duyuramadıklarına

Ne anlatıldıysa baş ucunda,en az dal kadar şahitdi toprak,duyduklarını unutmadan açacaktı dalında her  yaprak

Toprağın semirttiği dal ile , içindeki varlığını kıyasladı , zaman zaman da onun dalındaki bir kırığı dert edip , umarsızca ağladı

Ve bir  fidan dikti bir kadın

Ki Dünyanın fidanı olmak bahşedilmişti ona

Hem dilinde hem yüreğinde silinmez bir çok yara

Bazen  şaşırdı kendine bir kadın , var etme ihtiyacını hissederse eğer  , savururdu tüm var olma mücadelesini  bir yana  

Nasıl olurdu da masada kalır denilen hasta , tedavi eder olurdu bir başkasını , bugünün yarınında

Ve bir  fidan dikti bir kadın

Bir mucize atfetti  dünyaya ve yarım kalmadı hiçbir dalında meyva

Ki  dünyada perçinlemişti varlığını , her şeye inat nefes olmuştu nefesini daraltan dünya’ya

Erkek  ise  Ademden beri  ,  suçlar bakar dalında bile olsa elmaya

Var etmek Havvaların savaşı , bahane olur gerisi dünyaya

Ve bir  fidan dikti bir kadın

O fidan gürbüz bir ağaç oldu zamanla

Bir gün Tuttu minik elleri olan bir misafir getirdi dünyaya

Oradayken ne yalanı , ne dolanı ,ne de dünya kaygısını almadılar hiç yanlarına

Bir yerde var olacak bir gelecek  varsa , hep bir fidan diker bir kadın

Mutluluk dediğimiz kavramı var eden , ağır işçiler ,onlardır aslında.

Eğitim ve Tercih

Eğitim konusunda iki başat sözümüz var ,  bir taraf " İlim çin'de olsa alacaksın diyor " diğer taraf , hocam bunlar tamam ilimi almışta , bu ego'yu napıcaz ? Bizce duruma uygun olan , " Eğitim cehaleti alır, eşşeklik baki kalır " kısmıdır diyor . Bu yakıştırmayı  doğru yerinde kullanan vardır ama haksızlık edende çok . Zaten iyi eğitim almış bir insan , bir işi yaparken kendini üstün gösterme çabası içinde olmaz . Olaya farkındalığı , bilgisi , onu  otomatik olarak saygıdeğer  kılar. Şimdi egoları olduğumuz yere yavaşça bırakarak  ,  mevzuya bir giriş yapalım.

Eğitim son yıllarda yapboz tahtasından farksız . Mevzu ana okulundan başlıyor , kpss ye kadar dayanıyor. Tabi bu arada teog , ygs , lys , doktorsa tus , ( eee yeter artık sus)  görmüş oluyor gençler.  ( bunlar hep deneyim yavrucum , aferin , çalış , çalış )  , bundan daha az sınavla hayatını kurtaran varsa , işin içinde torpil ve aile serveti mahareti yoksa , saygı duyulması gerekir. " Eskiden lise' yi bitirenler öğretmen oluyordu " cümlesinin kullanıldığına  şahit olan nesiller için  , " zaten şansım olsaydı " şeklinde  boşluk doldurmalı alanlar kazandırmıştır.

Bizim toplumuzda okuyan erkekse , toplumsal kodlar gereği ya doktor olur ya mühendis . Okuyan kızsa öğretmenlik , çocuk gelişimi  veya hemşirelik münasiptir.
Diğer bölümlerin toplum nezdinde karşılanması , onu mu okuyucan ne iş yapar ki o ? , he şu olucan yani ? Ya bu tamam güzel bir hobide , birde diyorum bir mesleğin olsun ,  şeklindedir durumun  karşılığı.Birde son zamanlarda kapitalizmin başımızı döndürmesi ile bankacılık bölümünü pek tutar olduk toplumca . Ne güzel, masa başı işte evladım .  Senin dediklerin sigortalı işler mi bakıyım , sigorta şart !

Memlekette çoğumuz ömür boyu asgari ücretten yakınıp , onun kadar bir emekli maaşı alabilmek için , bir ömür mücadelesi içine giriyoruz.

Sabır diye bir cümle var dilimizde , doğru yerde mi kullanıyoruz pek bir fikrimiz yok .

Son yıllarda üniversite sayısı çok arttı ve artık belli bölümler haricinde , ben üniversiteyi kazanamadım demek, neredeyse imkansız. İlla misaki millide bir yer tutar hocam , net . Toplum kodlarına karşı , benim favorim at antrenörlüğü :). ( bu bölümü okuyanların iştahla ne okuyorsun sen  ?  cümlesini duymayı beklediklerini , ve  soru geldiğinde iştahla , " AT ANTRENÖRLÜĞÜ " dediklerini , duyanında, vay maşşallah sana , şeklinde tepki verdiğini umduğum bir diyalog var zihnimde )

Şimdi asıl dikkatinizi çekmesini istediğim şey bu tabela üniversite mevzu , sırf il , ilçe kalkınsın diye umut tacirliği yapan okullara gidip ömrü figan etmenin alemi yok.Eğer oradan mezun olunca bir imza yetkiniz oluyorsa veya direk diploma ile  bir iş kurabiliyorsanız , düşünebilirsiniz hatta ortalamanız gereksiz yüksek olabilir bu sayede ,  ama ben gidip orada en iyi eğitimi alırım diyorsan , alacağın anca şehir havası olur . Aşağı yukarı hangi üniversitelerin kaliteli eğitim verdiği bellidir , sıralamalarına bakarsın.

Ekonomik olarak bir derdi olmayan kimsede ya özel üniversite'ye yada yurt dışı Eğitim'e gidiyor doğal olarak.Teçhizat sıkıntısı yok , yabancı dil eğitimleri kaliteli , hocaları seçmece.( seçmece karpuz misali gel vatandaş gel diyorlar , her mecrada )

Ülkemizdeki güzide 15-20 üniversite dışındaki üniversitelere,  sonu meçhul bölümlere gitmektense , dil öğrenmek  ( mümkünse bir kaç dil ) gelecek için çok daha faydalı olur bence .

Benim hayallerim var diyorsan , her türlü olumsuzluğun çeteresinin sana çıkartılacağını bilmende fayda var . Yürü arkandayız diyen varsa , ( bulunmaz nimet )  ne ala , yoksa  ve başaramazsan da ,  en azından  kendi hataların.

Ben senden yanayım düzen dahilinde hayalperest algılanan insan.Tabiki tutkunu kaybetmediğin müddetçe.

Velhasıl su akar yolunu bulur da ,  dikkat sele kapılma cancağızım.